Fouten maken moed

Onlangs zei n medecursist tegen me, nadat ik falikant was afgegaan in een oefensessie: "Jij hebt wel lef. Je durf je volledig geven in een oefening." ... zo had ik die situatie nog niet bekeken. Want ik ben echt geen avonturier noch durf-al. Mijn verwarheid en gedeukte ego zette me wel aan tot zelfreflectie: wat was er fout gelopen? hoe en waarom doe ik wat ik doe? ...
 

Mijn eigen-wijze pad zoeken, een leerweg

Ik merk dat ik echt wel een Doener en Zoeker ben. In plaats van braaf de regels volgen en het platgetrapte pad te volgen probeer ik nieuwe technieken uit op mijn manier, dicht bij mijn buikgevoel. Zo ervaar en leer ik wat er wel of niet bij mij past, en kan ik sneller de nieuw verworven input integreren en toepassen in mijn werk. Ik doe dit bewust omdat ik lange tijd té lang in andermans voetstappen, kaders en procedures gelopen heb. Ik bleef toen angstvallig en braaf vasthouden aan de theorie en voorbeelden, waardoor ik me de leerstof niet écht eigen kon maken. Vertrouwen op mijn intuïtieve organische manier van werken en leven was een hele leerweg. Het heeft me al heel wat kleine wondertjes laten zien, waardoor ik innerlijk weet, voel en ervaren heb dat deze aanpak voor mij 'klopt' in hart en ziel. Van hieruit wil bezield leven, werken en ondernemen.
 

Falen laat je iets anders leren

Bij het leren en integreren van een nieuwe methodiek wil ik - zoals iedereen - de dingen natuurlijk vanaf de eerste keer 'goed doen'. Maar ik loop ik ook geregeld tegen de lamp. Dat kan soms behoorlijk confronterend en verwarrend zijn. Het is dan vooral mijn ego dat enkele blutsen en blauwe plekken oploopt. Ik tracht hier bovenuit te stijgen en de onderliggende lessen te zien.
Dit zijn de lessen die ik nooit meer vergeet, en me terug nederig maken. Vaak word ik me dan bewust van het grotere geheel waarin de dingen zich ontvouwen, of daar waar ik me toch heb laten ver-leiden om niet om op mijn eigen buikgevoel en intuïtie te vertrouwen. Ik hoor Walter Marsoul, mijn oud-meester Tai Chi Chuan, dan zeggen: "Falen laat je iets anders leren."
 

Faalmoed ... Take a parachute and jump

... dus ja, faalmoed vergt lef!  Als je iets nieuws wil leren, durf te springen! ... en vertrouw dat je altijd iets leert, zowel van je successen als van je fouten of falen. Deze klassieker van 'Something Happens' verwoord het prachtig:

... Take your parachute and go There's gonna have to be some danger Take your parachute and jump You're gonna have to take flight ...

Kill your darlings ... van leuk naar krachtig

Creatief werken en experimenten heeft me wellicht doorheen de jaren geholpen om risico's te durven nemen! De mooie eerste opzet durven verknallen, om een techniek te leren. 'Kill your darlings' noemt men dat. Bijgaande foto is hier een recent voorbeeld van. Tijdens een olieverf technieken workshop met Jef Bertels leerde we om een 'grisaille' te maken. Na een opzet in rode tinten, schilder je een tweede laag in groen erover, om een vergrijzend doch rijk effect te krijgen.

Levenskunst, door je kleine angst gaan

Ik ben best fier op dit oefenstuk. Niet enkel omdat ik het resultaat wel kan waarderen, maar vooral omdat ik door mijn eigen kleine angst gegaan ben om van een 'leuk werkje',  een krachtig, mystiek werkstuk heb 'durven' maken. Als je het resultaat durft loslaten, en benieuwd kunt zijn naar wat er wél kan gebeuren, brengt dat altijd iets. Zo zie je maar weer: creatief werken brengt oefening in levenskunst!
 

Jouw feedback is welkom

Wat heeft jou geraakt in mijn getuigenis?
Durf jij (berekende) risico's te nemen? Hoe doe je dat?
Hoe ga jij om met falen en faalmoed?
Inspireer me en daarmee talloze andere zinzoekers en diepzielduikers door je reactie hieronder achter te laten.
 

Gerelateerde Blogs

• Systemisch portret, een nieuwe uitdaging

   

Aanbevolen boeken rond dit thema

Bron: foto @Pexels